Herstellen van een voedings- en lichaamsgerichte coping (eetstoornis) is een uitdagende en vaak pijnlijke reis. Een van de meest voorkomende en hardnekkige emoties die mensen tijdens dit proces ervaren, is schuldgevoel. Deze gevoelens kunnen een aanzienlijke impact hebben op je herstel, maar het is belangrijk om te weten dat je hierin niet alleen bent en dat er manieren zijn om hiermee om te gaan.
Waar komen schuldgevoelens rondom eten vandaan?
Schuldgevoelens over eten kunnen uit verschillende bronnen voortkomen:
Maatschappelijke druk: Onze samenleving legt veel nadruk op slank zijn en diëten. Deze idealen kunnen schuldgevoelens versterken, vooral als je afwijkt van wat als ‘gezond’ of ‘perfect’ wordt beschouwd.
Interne overtuigingen: Veel mensen met een voedings- en lichaamsgerichte coping (eetstoornis) hebben strenge interne regels over eten en gewicht. Deze regels zijn vaak irrationeel en (uiteindelijk) onmogelijk om aan te blijven voldoen, wat leidt tot schuldgevoelens wanneer ze overtreden worden.
Perfectionisme: Mensen die gevoelig zijn voor perfectionisme hebben vaak de neiging om zichzelf te bekritiseren en te straffen voor vermeende ‘fouten’ of ‘tekortkomingen’, waaronder het eten van bepaald voedsel of voor het eten van bepaalde hoeveelheden.
Onjuiste percepties van controle: Een voedings- en lichaamsgerichte coping (eetstoornis) geeft een vals gevoel van controle. Wanneer je begint te herstellen en je eetpatroon verandert, kan dit leiden tot een gevoel van verlies van controle, wat op zijn beurt schuldgevoelens kan veroorzaken.
Hoe ga je om met schuldgevoelens rondom eten?
- Herken en erken je gevoelens: De eerste stap is om je schuldgevoelens te herkennen en te erkennen. Begrijp dat het normaal is om deze gevoelens te hebben tijdens het herstelproces.
- Uitdagen van irrationele gedachten: Probeer je irrationele overtuigingen over eten en schuldgevoelens uit te dagen. Vraag jezelf af of deze gedachten echt waar, praat er over en in plaats van op zoek te gaan naar bewijs dat ze juist zijn, ga je op zoek naar bewijs dat deze onjuist zijn.
- Oefen met mildheid naar jezelf: Wees vriendelijk voor jezelf. Herstel is moeilijk en je doet je best. Probeer jezelf te behandelen zoals je een goede vriend(in) zou behandelen die door een moeilijke tijd gaat.
- Zoek steun: Praat met mensen die je vertrouwt over je gevoelens. Het delen van je gevoelens kan helpen om ze minder overweldigend te maken.
- Focus op herstel, niet op perfectie: Herstel is geen rechte lijn en het is belangrijk om te onthouden dat je vooruitgang maakt, zelfs als het langzaam gaat. Probeer kleine overwinningen te vieren in plaats van jezelf te straffen voor alles wat er (nog) niet goed gaat.
- Creëer een positieve relatie met eten: Ga aan de slag met je relatie tot eten en wat daaronder ligt, zodat je kunt leren jouw lichaam te geven wat het nodig heeft zonder je daar schuldig over te voelen.
Het is verdomd moeilijk, maar je kunt het
Het is belangrijk om te erkennen dat schuldgevoelens een normaal onderdeel zijn van het herstelproces van een eetstoornis. Het is verdomd moeilijk om hiermee om te gaan, maar het is niet onmogelijk. Met geduld en de juiste ondersteuning kun je leren met deze gevoelens om te gaan en een betere relatie rondom voeding creëeren.
