Een van de meest belangrijke keerpunten in mijn herstel was het moment dat ik mijn identiteit begon los te koppelen van mijn voedings- en lichaamsgerichte coping (eetstoornis). Het moment waarop ik inzag dat mijn coping (eetstoornis) niet definieerde wie ik was. Lange tijd voelde het alsof mijn het mijn hele identiteit bepaalde. En ook al voelde dat zo, dat was niet de realiteit. Het was slechts een deel van mij. Een deel dat zich had ontwikkeld met een reden. Dit besef – dat jouw eetstoornis een deel van je is, maar niet je hele wezen – is een cruciale stap. Het opent de deur naar een nieuwe fase in jouw herstel: een fase waarin je leert om naar jezelf te kijken met mildheid en nieuwsgierigheid, in plaats van oordeel of strijd.
Jouw eetstoornis is een beschermingsdeel
Een tijdje geleden luisterde ik naar een podcast over Internal Family Systems (IFS), een therapievorm die kijkt naar de verschillende delen in onszelf. Binnen IFS wordt ervan uitgegaan dat we allemaal bestaan uit verschillende innerlijke delen, elk met een eigen rol en functie. Een voedings- en lichaamsgerichte coping (eetstoornis) zou je ook kunnen zien als een deel: een beschermingsdeel. Het is ontstaan om je te beschermen tegen pijn, angst, of overweldigende emoties.
Misschien heeft jouw eetstoornis je ooit geholpen om controle te voelen in een situatie waarin alles oncontroleerbaar leek. Of misschien bood het een manier om te ontsnappen aan gevoelens die te groot of te moeilijk waren. Hoe destructief het ook is, het beschermingsdeel heeft een functie. Het is niet jouw vijand – het probeert je te helpen, maar op een manier die je uiteindelijk schaadt.
Waarom dat inzicht belangrijk is
Het erkennen dat je coping (eetstoornis) een deel van jou is, en niet wie je bent, kan bevrijdend zijn. Het betekent dat je meer bent dan alleen je worsteling. Het betekent ook dat je nieuwsgierig kunt worden: Waarom is dit deel ontstaan? Wat probeert het te beschermen? Wat heeft het nodig om een andere rol te kunnen aannemen?
Als je niet kijkt naar de redenen waarom een beschermingsdeel is ontstaan, loop je het risico dat het simpelweg wordt vervangen door een nieuw beschermingsdeel. Misschien laat je deze coping los, maar krijg je last van werkverslaving, automutilatie of iets anders. Het patroon blijft zich herhalen zolang de onderliggende pijn niet wordt erkend.
Met mildheid kijken naar je beschermingsdeel
Het kan een enorme uitdaging zijn om met mildheid en compassie naar je coping (eetstoornis) te kijken. Misschien voel je woede, schaamte, of wanhoop als je eraan denkt. Maar probeer het eens. Stel je voor dat het beschermingsdeel een jonger, kwetsbaarder deel van jezelf is. Wat zou je tegen dat jongere deel willen zeggen? Hoe kun je het geruststellen, zonder dat het de controle hoeft over te nemen?
Een uitnodiging naar een nieuwe fase
Het werken met innerlijke delen vraagt tijd, geduld en nieuwsgierigheid. Maar het biedt ook een uitnodiging naar een nieuwe fase van herstel. Door te erkennen dat je eetstoornis een deel van jou is – en niet jouw volledige identiteit – kun je ruimte gaan maken voor wie je werkelijk bent.
