Ik schrijf nauwelijks over sporten en mijn relatie met sporten. In mijn boek heb ik er het een en ander over gedeeld maar in mijn blogs is er nog weinig over te lezen.
Ik zou willen dat ik er meer over kon delen met jullie, maar de waarheid is dat ik zelf nog heel erg struggle met mijn relatie met sporten.
Inmiddels heb ik weer energie om te sporten en geeft sporten mij soms ook nieuwe, frisse energie. Aan de andere kant vergt sporten heel veel van mijn energie. De manier waarop ik met sporten omga vergt veel van mijn energie.
Veel mensen denken dat regelmatig sporten gezond is en in de sportschool heb ik al een aantal keer complimenten van mensen gekregen, omdat ik zó regelmatig kwam. Mensen vinden het knap als je vaak komt, maar ze zien niet wat er achter zit. Ze zien niet dat ik uitgeput ben maar mezelf er steeds weer toe dwing om te moeten gaan sporten. Ze zien niet dat mijn relatie met sporten misschien wel de allerbelangrijkste in mijn leven is... En dat die relatie eigenlijk helemaal niet zo gezond is.
Want hoe gezond is het als jij slaap inlevert om extra vroeg te kunnen gaan sporten?
Hoe gezond is het als jij iedere dag af moet vinken of je genoeg hebt bewogen?
Hoe gezond is het als er een stem in jou hoofd zit die zegt wat jij behoort te doen?
Hoe gezond is het als je niet meer kan voorstellen hoe het voelt om geen spierpijn te hebben?
Hoe gezond is het als je jezelf geen rust gunt?
Hoe gezond is het als je je eigen spieren afbreekt?
Hoe gezond is het als je jezelf kapot wil maken?
Ik vind het moeilijk om te delen dat ik nog veel moeite heb om mijn verstoorde relatie met sporten te verbeteren. Het voelt alsof ik hierin faal. Alsof ik geen goed voorbeeld kan zijn omdat ik hiermee worstel.
Gelukkig kan ik wel met jullie delen dat als ik mijn situatie van nu vergelijk met die van een aantal jaar geleden, dat ik dan al best wat vooruitgang heb geboekt. Het duurt lang. Maar er zit vooruitgang in. En dat is waar het om gaat. Die kleine stapjes zoals bijvoorbeeld het invoeren van een rustdag, een weekendje weg kunnen zonder te sporten en niet meer alleen datgene te doen waarmee ik zo veel mogelijk calorieën verbrandt. Die stapjes zijn zó belangrijk.
Het kan ontzettend lastig zijn om weer een gezonde relatie met sporten op te bouwen en wat het nog lastiger maakt is dat het vanuit de maatschappij enorm wordt aangemoedigd om veel te bewegen en om bijvoorbeeld iedere dag een bepaald aantal stappen te moeten zetten. Iedereen denkt dat zo veel mogelijk sporten gezond is, maar er zijn nauwelijks mensen die er bij stil staan dat sporten ook een obsessie kan worden. Een ongezonde obsessie.
Nee, sporten hoeft niet altijd gezond te zijn. Soms kan stil zitten misschien wel een stuk gezonder zijn.
Reactie plaatsen
Reacties