Jarenlang woonde ik vooral in mijn hoofd. Mijn lijf voelde als iets vreemds – een ding dat ik moest controleren, verbeteren, negeren of simpelweg ontkennen. Voelen was onveilig. En dus voelde ik liever helemaal niks.

Heb je jezelf ooit betrapt op het pulken aan je huid? Misschien aan een korstje, een klein bultje of een oneffenheid die je ‘weg’ wilt hebben? Voor sommigen is het een gewoonte, voor anderen een hardnekkige en vaak oncontroleerbare drang die diepe sporen nalaat. Maar waarom doen we dit eigenlijk? En wat heeft dit te maken met onderdrukte spanning en lichaamsbewustzijn?

Herstellen van een voedings- en lichaamsgerichte coping (eetstoornis) voelt soms als een eindeloze strijd. Het kan voelen alsof je op een kruispunt staat, maar niet weet welke richting je op moet. Het is frustrerend, vermoeiend en soms voelt het alsof het nooit beter zal worden. Maar wat als ik je vertel dat dit gevoel van vastzitten eigenlijk een normaal onderdeel is van herstel?

Als mensen naar mij kijken, zien ze vaak iemand die krachtig is. Iemand die jarenlang tegen anorexia heeft gevochten en eruit is gekomen. Ze noemen me sterk, vastberaden, een doorzetter. En ergens klopt dat ook. Mijn doorzettingsvermogen heeft me door de donkerste periodes van mijn leven heen getrokken. Maar datzelfde doorzettingsvermogen heeft me ook bijna mijn leven gekost.

Vaak zien we een eetstoornis (voedings- en lichaamsgerichte coping) als iets dat ons leven overneemt, als een indringer die alles moeilijker maakt. Maar wat als we het eens van een andere kant bekijken? Wat als jouw eetstoornis (voedings- en lichaamgerichte coping), hoe pijnlijk ook, een leraar is die je iets wil leren? Het klinkt misschien gek – waarom zou je willen leren van iets dat je zoveel pijn doet? Maar juist daar zit vaak een waardevolle boodschap verstopt.

Als er iets is dat ik de afgelopen jaren heb geleerd, dan is het wel dat we het leven niet altijd zo serieus hoeven te nemen. We zijn hier om te spelen, om te leren, en om te groeien. Om fouten te maken, te vallen en weer op te staan. Om te zingen en om te dansen in de woonkamer.